سلام؛ سلامی، به گرمی آفتاب خدمت تک تک شما عزیزان جوان.کانون فرهنگی ثارالله، با وجود داشتن  همکاران واعضاءجوان  هنرمند ، که هرکدام سرشار از استعدادهای درخشان  وغیر قابل توصیف  شدنی هستند، به خود می بالد .لذا بر خود واجب دانست، که جهت معرفی  وشناساندن  هر کدام از این چهره های موفق  فرهنگی  هنری وبه پاس ارج نهادن به زحمات بی وقفه آنان که براستی در این برهه از زمان، از این نوع کارها می توان به «جهاد» نام برد.وبه جهت ارتقاءسطح کاری آنان.این هدیه ناچیز را تقدیم  به «امام زمان»(ع) وبه ارواح پاک وبلند، شهدای شهرکمان می کنیم .مابرآنیم، تا در آینده نزدیک  شاهد گزارش همراه با عکس وتصویری از ،جمال شما عزیزان به همراه مطالب خوب وخواندنی از شعر گرفته تا قصه وخاطره و...

آرزوی ما ،سربلندی تک تک شمادرتمام طول مسیر زندگی برای خود وخانواده وشهرکمان .

                                                       خادم کانون

                                                           یاعلی

سلام بر حسین و اربعینش ، سلام بر اربعین و زائرانش و سلام به اندوه های دل آنان که به سوغات بر مزار کشتگان عشق بردند و به مویه نشستند . به شوق زیارت صحن و سرایت اربعین شهادتت را به سوگ می نشینیم یا حسین .

و اربعین از رازهای هستی است و اربعین حسین (ع) روز بسط لطف اوست بر پیروان و دوستدارانش. و در مقام حسین (ع) همین بس که در زیارت اربعینش خطاب به جدشان محمد مصطفی (ص) و پدر بزرگوارشان حضرت علی (ع) و مادر گرامیشان فاطمه (س) میگوییم که خداوند عزاداری شما را در رثاء حسین (ع) فبول فرماید.

اربعین در فرهنگ عاشورا

در فرهنگ عاشورا، اربعین به چهلمین شب شهادت حسین بن علی(ع) گفته میشود که مصادف با روز بیستم ماه صفر است. از سنتهای مردمی گرامی داشت چهلم مردگان است، که به یاد عزیز فوت شده خویش، خیرات و صدقات میدهند و مجلس یاد بود  بر پا میکنند، در روز بیستم صفر نیز، شیعیان، مراسم سوگواری عظیمی را در کشورها و شــــهرهای مختلف به یاد عاشورای حسینی بر پا میکنند. عاشقان و پیروان آن امام، در سحال اســـــرار اربعین به ذکر پرداخته و  باران اشکبار  چشم خویش را با مظلومیت حسین و یارانش پیوند می زنند. این راه، راه تداوم عشق است و بی گمان هیچگاه بی رهرو نخواهد بود.

نخستین اربعین

اربعین و عرفان

علت عزاداری برای امام حسین(ع) از اول محرم

اگر کسی بگوید: چرا این گونه اظهار حزن و اندوه را که شما شیعیان از اول دهه ی محرم و پیش از شهادت حضرت سید الشهدا اظهار می دارید، بعد از روز عاشورا چنین نمی کنید، در حالیکه شهادت او در روز عاشورا رخ داده و بهتر است بعد از آن اظهار حزن و اندوه شود؟

 می گوییم: علت اظهار حزن و اندوه در اول دهه برای بیم و هراس از مصایبی است که برآن حضرت رفت، ولی وقتی آن بزرگوار- صلوات الله علیه و آله- شهید شد، مصداق این آیه ی شریفه گردید که می فرماید:

  "وَ لَا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوُا فِی ســَبیلِ اللهِ أمواتَا بَل أ حیَاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقُون فَرحینَ بمَا ءَاتَهُمُ اللهُ مِن فضلِهِ و یَستبشِرُونَ بالذَّین لم یَلحقُوا بِهِم مِّن خَلفِهِم ألَّا خَوفٌ علَیهِم وَ لا یحزنُونَ"

 و چنین گمان مکن آنان که در راه خدا کشته شده اند، مرده اند بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده می شوند و به تفضل خدا که به آن ها ارزانی داشته، شادمان اند و به کسانی که به آن نپیوسته اند و پشت سر آن ها هستند. بشارت می دهند که بیمی بر شما نیست و هرگز اندوهگین نگردید.

 بنابراین چون آن بزرگواران به سعادت شهادت رسیده و شادمان گردیده اند، لازم است ما نیز بعد از شهادت در شادمانی با آنها مشارکت کنیم، تا به سعادت و نیکبختی راه یابیم.

 دلیل خواندن مقتل و عزاداری در هر سال

اگر گفته شود: پس چرا در هر سال، مقتل آن حضرت را می خوانید و اظهار حزن و اندوه می کنید؟

 می گوییم: خواندن مقتل در واقع عرضه ی شهادت آن حضرت بر عدل الهی است تا همان گونه که وعده داده است، انتقام او را بگیرد و اظهار اندوه درهر سال، در حالی که شهیدان به شهادت رسیده و شادمان گردیده اند، برای هم دردی با آنها در این دهه که در آن دچار بلا و امتحان بوده اند است. از این رو شایسته است اهل وفا در هر سال در اوقات حزن و اندوه آنان، محزون و اندوهگین و در زمان شادمانی و سرور آنان، خوشحال و شادمان گردند.

 برگرفته از کتاب اقبال الاعمال

به گزارش «شیعه نیوز »  وبلاگ کاخ سفید (وابسته به سایت رسمی آن) ، روز پنج شنبه 5 فوریه به سخنرانی  باراک حسین اوباما رییس جمهور جدید امریکا پرداخت.در این سخنرانی جالب توجه رییس جمهور اوباما در میان انبوه هزاران نفر که در مراسم چاشت نیایش ملی (National Prayer Breakfast) در شهر واشنگتن آمریکا گرد آمده بودند گفت : " ایمان های متفاوت و مختلف ما به جای آنکه هر کدام از ما را از یکدیگر جدا سازد می تواند ما را به سوی تغذیه انسانهای گرسنه ، دلداری و تسکین انسانهای دردمند و مصیبت زده ، برای برقراری صلح در هر سرزمینی که نزاع در آن درگرفته است و برای دوباره ساختن هر آنچه که از هم فروپاشیده است و برای بلند کردن هر آنکه در لحظات سخت و دشوار زمین خورده است ، متحد سازد. "